Stel jezelf eens voor in een paar zinnen.
Mijn naam is Henk Temmink, geboren op 25 februari 1952. Dit jaar zal ik 50 jaar getrouwd zijn met Marlies (geen kinderen).
We wonen in het prachtige complex van Rolduc. In de tijd van Napoleon werd het klooster gescheiden van de hoeve die voorheen deel uitmaakte van Rolduc. Deze is in de jaren ’70 weer teruggekocht door het klooster. Begin jaren ’80 is de hoeve grondig verbouwd en zijn de schuren tot woningen en bedrijfsruimten omgezet. Wij zijn de eerste bewoners en wonen er nog steeds met veel plezier. Wonderbaarlijk genoeg worden nog steeds 5 woningen bewoond door de oorspronkelijke bewoners.
Hoe sta je in het leven? Waar word je blij van? En waar maak je je bezorgd over?
Ik ben een rustig persoon en zo sta ik ook in het leven. Blij word ik van wandelvakanties. Ik heb vooral fijne herinneringen aan mijn lange afstandswandelingen in Engeland. Mijn vrouw, die lerares Engels was, is een ware anglofiel. Zij heeft de liefde voor Engeland ook op mij doen overslaan.
Toen Marlies de kans kreeg om een cursus zingen te volgen in Dartington (Devon), ben ik meegegaan en heb daar een deel van de South West Coast Path (600 km, zie foto) gelopen, heerlijk! Later ben ik nog vaker teruggegaan en heb ook de Offa’s Dyke Path (200 km) gelopen.
Op Guernsey heb ik zeker 10 keer meegedaan aan het jaarlijkse International Chess Festival. Regelmatig viel ik daar in de prijzen!
Waar mogen mensen je wakker voor bellen/appen/sms’en?
Laat mij maar met rust, goed slapen is belangrijk!
Wat doe je voor werk? Indien met pensioen: wat heb je in je werkzame leven gedaan?
Ik heb 38 jaar gewerkt als wiskundeleraar, de laatste 4 jaar was dat aan het Eijkhagen College in Schaesberg. Daarvoor heb ik 34 jaar lesgegeven aan het Katholiek Gymnasium Rolduc. Bijzonder was dat toen ik er begon er voor het eerst ook meisjes toegelaten werden.
Mijn werk op Rolduc was ook de reden dat mijn vrouw en ik er zijn gaan wonen. Ik had geen reistijd wat ik prettig vond.
Vanaf 2000 ben ik mantelzorger voor mijn vrouw.
Wat zijn je belangrijkste hobby’s?
Vroeger zong ik graag in het koor Transparence, dat doe ik nu niet meer maar ga nog wel graag naar concerten. Verder wandel en lees ik graag maar mijn grootste hobby blijft toch wel het schaken wat ik van mijn vader geleerd heb.
Rond 1969 ben ik voor het eerst lid geworden van een schaakclub, dat was SV Brunssum. Toen ik, begin jaren ’80 verhuisde naar Rolduc, ben ik lid geworden bij SV Schaesberg. Op een gegeven moment ging de club door een moeilijke periode heen waar er geen bestuur was. Ik heb toen samen met anderen de schouders eronder gezet en is het gelukt om de club overeind te houden. Ik heb daarvoor de titel lid van verdienste gekregen waar ik trots op ben. Ik heb daar altijd graag gespeeld maar miste (in het laatste jaar) wel wat tegenstand. Vandaar dat ik in het jaar 2000 naar SV Voerendaal ben overgestapt. Rond datzelfde moment deden dat ook Paul Vercoulen, Arno Henzen, Tom Bus, Rob Caessens en andere sterke spelers. SV Voerendaal is toen ook snel doorgestoten naar de eerste klasse van de KNSB competitie.
In mijn tijd bij SV Brunssum deden enkele clubgenoten aan correspondentieschaak. Ik herinner me nog Toon Notten en Hein Meddeler die dit met veel plezier en groot succes deden. Ik vond dit leuk en ben het ook gaan beoefenen. Dit kon toen nog, nu is dit haast niet meer mogelijk door de komst van de computer.
In de jaren ’70 was het echter wel degelijk een mooie aanvulling op de gewone schaakpartij. Het analyseren van je partij was erg belangrijk en dat heb ik dan ook veelvuldig gedaan met Henk Hagendoorn. Een typische correspondentie partij duurde ongeveer 1 jaar in Nederland. Je speelde er meerdere tegelijk. Je kreeg 30 dagen om 10 zetten te doen. Meestal ging je snel door de opening heen zodat je wat meer tijd had in het complexe middenspel. In 1979/1980 ben ik Nederlands kampioen geworden.
Mijn grootste succes kwam in het Europese Teamkampioenschap welke gehouden werd van 27 april 1983 (voorronden – bord 3) t/m 20 oktober 1988 (finale – bord 9). Ik maakte deel uit van het Nederlandse team, samen met 14 andere spelers. We zijn derde geworden. Ergens in die periode had ik mijn hoogste rating (correspondentieschaak) van 2480. Ik heb de titel Internationaal Meester in het correspondentieschaak verworven.
In het ‘gewone’ schaken ben ik niet zover gekomen als in het correspondentieschaak maar ik mag wel met trots zeggen dat ik twee keer Limburgs kampioen ben geworden (1986 en 1988)!
In de laatste 30 jaren heb ik ook vooral veel geleerd van William van Zanten, een geweldige schaakonderzoeker!
Ik heb ook altijd graag schaakles gegeven. Dat deed ik bijvoorbeeld op Rolduc en Heyendal. Trots ben ik nog steeds op de prestaties van deze schoolteams. Rolduc werd in 1988 2e in het Nederlands kampioenschap voor V.W.O.’s en Heyendal is zelfs een keer Nederlands kampioen geworden bij de M.A.V.O. scholen.
Nu geef ik geen schaakles meer. Mijn laatste leerlingen die ik thuis les gaf waren Willem Gommer en Ties Dumont nu, beide schakers van een behoorlijk niveau.
Beoefen je misschien nog andere denksporten dan schaken?
Niet in clubverband. Sudoku’s los ik graag op en ik was begonnen een cursus bridge te volgen maar dat moest ik stoppen vanwege de coronacrisis.
Wat vind je van onze vereniging? Sinds wanneer ben je lid? Wat spreekt je in onze club aan? En wat zou volgens jou (nog) beter kunnen?
Het is vooral fijn dat er veel goede spelers zijn waar je iets van kunt leren en dat er veel aardige mensen zijn.
Hierbij nog wat foto’s uit de oude doos (niet bij SV Voerendaal)
De foto linksboven is het LiSB bestuur, staand v.l.n.r.: Wim Jeuken, Willy Wijsen, Bas van der Grinten, ikzelf, Frits Hendriks, André van der Sande, Huub Borghouts, Frank Clevers. Zittend v.l.n.r.: Eugene Jacob, Guus Dreier, Frans Rijvers.
De foto boven in het midden is een partij waarin ik met zwart speel tegen Stephan Thijssen.
De foto rechtsboven staat het schoolteam van Gymnasium Rolduc afgebeeld met in het midden Marco Starmans (zittend), die later ook lid van SV Voerendaal is geworden.
Op de onderste foto, aan de linkerzijde: Andre Bouwmeester, Helmut Schumacher, ikzelf en Jacques Renet. Op dezelfde foto rechts vooraan: Bernard de Bruycker.
Op welke schaakpartij van je kijk je met het meeste plezier terug? Een winstpartij, nemen we aan? Wanneer was dat? En wie was de tegenstander? Mogen we die partij publiceren?
Dat is een correspondentiepartij tegen Peter Boll in 1979/1980 voor het 8e Nederlands kampioenschap. Ik won die partij en werd daardoor met 11 uit 14 Nederlands kampioen. Peter Boll werd tweede met 10,5 punten. Het was een cruciale partij!
Tot slot: doe je ook aan online schaken? Wat spreekt je daarin vooral aan?
Vooral is het fijn dat je, ieder moment als je wilt, kunt spelen.
