Sinds 1984 organiseert de LiSB jaarlijks het KO bekertoernooi voor Limburgse teams. In eerste instantie was er één toernooi maar vanaf 1995 is dit opgesplitst in een A-groep, open voor alle verenigingen, en een B-groep, open voor verenigingen die uitkomen in de 1e klasse LiSB of lager. Het is een mooie eer om voor je club te mogen uitkomen en te proberen de naam van je vereniging vereeuwigd te krijgen in de winnaarsbokaal. Helaas is het aantal deelnemende verenigingen drastisch teruggevallen. Zo spelen er dit jaar slechts 3 teams in de A-categorie en 5 teams in de B-categorie. In de B-categorie hebben we gelukkig nog teams uit Weert en Venray die deelnemen maar voor de rest zijn het teams uit Zuid-Limburg. Erg jammer, ik mis de deelname van de verenigingen uit het midden en noorden van Limburg. Daar zitten toch echte topteams! Een oproep derhalve aan hen: doe mee! Zeker nu het schaken weer in de lift zit is het toch een mooi affiche voor nieuwe leden als je vereniging kampioen is geworden van de KO beker!
In de A-categorie was Maastricht de ‘gelukkige’ en kreeg, door loting, al een finale plaats toebedeeld. Restte nog een halve finale wedstrijd tussen Voerendaal en DJC. Deze vond plaats op de clubavond van DJC op vrijdag 21 april. Beide verenigingen kennen elkaar goed en zijn zelfs gefuseerd als Zuid Limburg voor de KNSB competitie. We speelden dus tegen onze eigen teamleden. De indeling:
DJC SV Voerendaal
Bord 1: Ynze Mengerink (2065) – Ruud van Meegen (2285)
Bord 2: Fabian Miesen (2187) – Paul Stuermer (2055)
Bord 3: Jack Vaassen (1917) – Camiel Peerlings (2184)
Bord 4: Bart Koelman (1758) – Bob Merx (2019)
In mijn partij tegen Jack (w) kregen we een wat ongebruikelijke stelling in een bekende opening. Jack gaf aan dat hij dacht wat zetten te hebben verwisseld. Hoe dan ook, zwart kreeg het loperpaar dat wat opgesloten zat en wit had wat meer ruimte voordeel. De stelling bleef in evenwicht tot Jack dacht een pion te winnen. De pion won hij maar wel ten koste van een stuk. Dat was teveel voor de witte stelling, 0-1 voor SV Voerendaal.
Kort daarna won ook Bob (w) zijn partij. Hij was niet tevreden hoe hij uit de opening kwam en zwart had zeker gelijk spel. Rustig manoeuvreren leverde langzaam maar zeker een plusje voor Bob op. Toen Bob de open H-lijn in handen kreeg met al een toren op de zesde rij vond Bart het wel welletjes en streek de vlag, 0-2 voor SV Voerendaal.
Op bord 1 verdedigde Ynze (w) zich taai tegen onze FIDE-meester. Ruud maakte toch wel duidelijk progressie met een vervelend pionnetje op c4 en daardoor een sterk steunpunt op d3. Daar kwam dan ook een paard te staan. Dit resulteerde uiteindelijk in pionwinst waarna Ruud afwikkelde naar een veelbelovend dame-eindspel. Helaas voor Ruud overzag hij het listige h4 waardoor de Koning van zwart te open kwam te staan en makkelijk door de witte dame aan te vallen was. Remise derhalve, een uitstekend resultaat voor Ynze. 0,5 – 2,5 SV Voerendaal.
De partij van Paul (w) kenmerkte zich door een isolani van wit op d4 in ruil voor wat actievere witte stukken. Doordat Paul een fraai kwaliteitsoffer miste kon Fabian langzaam de activiteit van wit indammen en de druk op de isolani vergroten. Het voordeel leek me bij Fabian te liggen. Echter toen ook Fabian afwikkelde naar een dame-eindspel met een pion meer waren de remisekansen groot. Paul kwam helaas in tijdnood terecht, vooral omdat het tempo bij de KO-beker zonder increment is. Je krijgt er per zet dus geen tijd bij, daar kwam Paul wat laat achter. Fabian ging met zijn Koning flink aan de wandel richting de onderste rij van wit. Dit kostte Paul teveel hoofdbrekens en na 52. Db1+? was de koek op. 1,5 – 2,5 SV Voerendaal.
Op naar de finale waar het sterke SV Maastricht de tegenstander is
.
