Heerlen 2 vs Voerendaal 3

Zoals gebruikelijk werd de eindronde voor alle teams in Helden gespeeld. Op zich een leuk idee maar toch vreemd om zo’n eind te moeten rijden om vervolgens tegen een club te spelen die normaliter op 10 minuten afstand ligt.

De reis er naar toe verliep probleemloos zodat we ruimschoots op tijd aanwezig waren.

We waren afgereisd met 7 personen omdat Thei, die niet hoefde te spelen, graag als toeschouwer mee wilde (echte “team spirit”).

Helaas bleek bij het opstellen van de teams dat Heerlen 2 maar met 5 personen was gekomen en op bord 1 niet gespeeld zou worden. Frits was ingedeeld op bord 2 maar gaf aan dat hij niet perse hoefde te spelen, met als gevolg dat Richard in plaats van op bord 1 op bord 2 ging spelen.

Hieronder weer de individuele verslagen van de gespeelde partijen, plus het verslag van Frits ondanks dat hij niet hoefde te spelen.

Frits op bord 1
“Helden

18 Mei j.l. reden John en ik naar Helden voor de laatste gezamenlijke externe competitie-wedstrijd om te spelen tegen Heerlen 2. De tocht zou iets meer dan een uur duren. We zaten niet alleen in de auto van John.

Op de achterbank zaten Trump en Poetin, beiden met een mobieltje naar elkaar te appen. Het ging over welke strategie te volgen en welke opstelling.  Ze waren nog ver verwijderd van Helden.

Ook de twee kleinkinderen van John zaten achterin. Ze kregen al sporadisch schaakles van Opa Schaken. Paarden en torens vonden ze leuk. Pionnen en lopers waren minder interessant. 

Ook achterin wemelde het van medisch specialisten waarop John en ik meer en meer een beroep moeten doen i.v.m. de overgang van middenspel naar eindspel. We kwamen in de buurt van Helden.

Op de achterbank ook veel vrijwilligers die belangeloos en met angst voor eigen leven in oorlogsgebieden proberen te redden wat er te redden valt. Kinderen, die voorlopig nog niet aan schaken toekomen. Terwijl ze toch een bord en stukken hebben: een leeg bord en brokstukken. We waren niet ver verwijderd van Helden.

Schaakopeningen worden vaak vernoemd naar een plaats, een streek. Een Gaza-opening voor zowel wit als voor zwart zou niet misstaan.

Die middag verloor John z’n partij. Misschien teveel afgeleid door het voorgaande.

Ik speelde tegen Mister NO. Opende met een paard en wacht nog steeds op een tegenzet.

Het team won met 3½ – 2½.

We stegen van plek 9 naar 6.

N.O. Bord 1.” (0-1)

John op bord 6
“Op de heenreis samen met Frits, hebben we wat spottend gesproken over de meerwaarde van de tocht naar Helden. Wel een leuke plaatsnaam. De accommodatie is op zich prima, maar niet echt uitnodigend. De zaal was ingericht alsof je een moeilijk examen moest ondergaan. Functioneel, maar niet inspirerend eerder deprimerend. Over mijn partij kan ik kort zijn. Deze verliep catastrofaal. Mijn tegenstander speelde het London systeem, dus een loper op f4, die wilde ik snel verdrijven. Onachtzaam zette ik een paard op h5. Ongedekt in het schootsveld van de vijandelijke Dame. Al vrij vroeg in de partij een enorme blunder. Het duurde even, maar de slachtbank was onvermijdelijk. Mijn slechtste partij in deze competitie.” (1-1)

Henk op bord 3

“Dat schoot tenminste op. Mijn tegenstander speelde nog een poos door maar op de 38e zet was het echt definitief mat. Een mooie afsluiting van dit schaakseizoen.” (1-2)

Richard op bord 2 (2-2)

Bert op bord 4
“De opening verliep probleemloos maar hierna voerde mijn tegenstander de druk op door verschillende pionnen zetjes. Niet direct gevaarlijk maar wel oppassen dat ik niet teveel ruimte zou prijsgeven. Na 16 zetten gingen de eerste stukken van het bord. Loper geruild tegen een paard en een dubbelpion voor mijn tegenstander op de G-lijn. De voortzetting ging van beide kanten voorzichtig met een ruil van 2 pionnen en een torenruil. Tot dat ik op zet 38 zijn sterke witte loper kon ruilen tegen een paard waarbij hij de verkeerde keuze maakte door het paard te slaan met zijn koning. Hierdoor kon ik een aantal schaakjes geven waardoor hij dame verlies zou leiden dan wel mat gaan. Toen gaf hij zich gewonnen.” (2-3)

André op bord 5
“In de laatste wedstrijd van dit jaar had ik het genoegen om tegen Heerlens opkomend talent te mogen schaken. Na een daverende opening, alles gericht op zwarts f lijn, was het mijn tegenstander die halverwege de wedstrijd een toren tegen een loper in zijn voordeel af kon ruilen. Het was dus vechten met wel twee mooie paarden tegen een loper en een toren in het eindspel. Daar stond ook nog op het spel dat verlies ook verlies voor het team zou betekenen, ik was, geheel tegen de gewoonte in, als laatste nog bezig. Uiteindelijk bracht de tijdnood van mijn tegenstander het plezierige nieuws voor het team en ondergetekende, dat we de partij in een remise konden afsluiten.” (2½-3½)

Individuele uitslagen