Leudal 1 – Voerendaal 3 :  4½ – 1½

In de 3^e ronde in de LiSB-competitie was Leudal onze tegenstander. Op papier een duidelijk sterkere tegenstander dus was het zaak te proberen toch enkele punten binnen te halen. Zoals zo vaak als wij moeten schaken, was het ook nu mooi weer. Een lekker zonnetje en vanuit het mooie gemeenschapshuis van Buggenum had je een vrij uitzicht over de uiterwaarden van de Maas. Maar ja, daar konden we niet lang van genieten, want schaken doe je toch echt binnen.

In het zaaltje van schaakvereniging Leudal werd gespeeld door vier teams: Leudal 1 en 2,
 ’t Stokpaardje en wij dus. Iedereen kon goed zitten en de bar was dichtbij, dus alles aanwezig voor een gezellige schaakmiddag.
Gezellig was het, dat wel, en in het begin zag het er goed uit. Johanna speelde tegen Arthur Hendrickx en dat leek wel een rapidpartij. Meer dan 20 zetten pp. in krap een uur en dat kwam vooral door Arthur. Gelukkig liet Johanna zich niet meeslepen in dat tempo  en dat betaalde zich uit. Haar overwicht op de koningsvleugel werd steeds groter en toen de rookwolken na een grote afruilactie waren opgetrokken stond Johanna een stuk voor. Vakkundig speelde zij het verder uit: 0 – 1.

Vantevoren hadden we besproken dat vooral bij de lagere borden kansen konden liggen om te scoren en in het begin zag het er bij Richard, Ron en Robert goed uit. Maar bij Ron ging het daarna minder goed. Enkele slordigheden en hij kwam zoveel materiaal achter te staan dat het niet meer te houden was: 1-1.

Ook Robert zag er in het begin goed uit. Het centrum lag volledig open, alle pionnen van het bord op een eenzame pion van Robert op e5 na. Het kon nog alle kanten op, maar met zoveel afstanden te overbruggen is het handig als je stukken hebt die dat ook kunnen. En dat was het geval bij Roberts’ tegenstander, die had het loperpaar, strategisch opgesteld in de hoek van de damevleugel konden die het hele bord controleren. Toen ik na een kleine twee uur terugkwam van een sanitaire stop zag ik Robert el sip kijken, het ging niet goed en dat bleek even later ook: 2 – 1.

Richard speelde sterk, rustig en degelijk een de partij ging geheel gelijk op. Hij had dreiging op de Koningsvleugel, maar moest wel goed op de witte diagonaal, die moest gesloten blijven anders kwam zijn dame in een loperpenning te staan. Richard speelt de laatste tijd echt beter, rustiger vooral, weinig gekke dingen. Alleen dit keer speelde hij té rustig en hij vergat zijn klok! Heel jammer en daarmee werd de stand: 1-3.

Het kwam nu op Berry en mij aan. Op de eerste borden hadden we twee sterke tegenstanders getroffen, dus dat werd knokken.

Berry kreeg een Konings Indische verdediging en koos voor de Sämisch variant. Die speel ik zelf ook graag, altijd opwindende partijen! Ook nu dus, met wisselende dreigingen, dan weer de druk van wit op de koningsstelling van zwart (Berry had twee mooie pionnen op h4 en g5, met een open h-lijn) en zwart drukte op de Koningsstelling van wit, vooral met behulp van de zwarte loper op g7. Die moet er zo snel mogelijk vanaf, maar dat lukt dus niet goed. Berry koos voor vereenvoudiging door de dames te ruilen Na afloop gaf hij toe dat dat geen goede beslissing was. De pionnendruk op de koningsstelling van wit was groter dan omgekeerd en uiteindelijk moest Berry het hoofd buigen: 1-4.

Ja, en toen was ik nog bezig. Het was inmiddels 17.30 uur en stond er prima voor. Mijn tegenstander had duidelijk moeite met de Aljechin verdediging. Dat gaf mij de mogelijkheid de zaak goed dicht te  gooien. Tegen mijn natuur in speelde ik deze keer rustig, met de geachte dat degene die als eerste probeert door te breken wel eens van koude kermis thuis kon komen. En zo geschiedde het: de opmars met d5 had ik zien komen, maar kan ik parereren. Lang verhaal kort: Zo ongeveer alles ging van het bord, ik kreeg pion op b-lijn + toren tegen toren, maar doordat de koning van zwart zover naar voren was gekomen dat er een mat met koning en toren dreigde zodra ik mijn pion ging verdedigen, heb ik remise gemaakt met eeuwig schaak: 1½ – 4. Meer zat er vandaag niet in, de volgende drie ronden moeten we flink scoren, want laatste worden, dat willen we niet!