Op mijn 11e verjaardag speelden twee schaakgrootheden, Paul Keres en David Bronstein, in een trainingstoernooi de volgende partij:
Keres won dit toernooi met 9,5 uit 13, Bronstein werd 6e met 8 uit 13. Het toernooi kende een sterk deelnemersveld, met o.a. Smyslov, Flohr, Boleslavsky.
De eindstand van dit toernooi was als volgt:
Over Paul Keres en David Bronstein vond ik nog het volgende:
Paul Keres (Narva, 7 januari 1916 – Helsinki, 5 juni 1975)
In 1935 trok hij voor het eerst de internationale aandacht met zijn spel op de Olympiade van Warschau. De jaren daarna boekte hij uitstekende resultaten in een aantal toernooien, culminerend in het, met Reuben Fine, winnen van het AVRO toernooi in 1938. In 1939 versloeg hij Max Euwe in een match.
In 1940 werd Estland door de Sovjet-Unie geannexeerd. Daardoor werd Keres Sovjetburger en kon hij dat jaar meedoen aan het kampioenschap van Sovjet-Unie, waarin hij als vierde eindigde.
Later dat jaar bezette Duitsland Estland en in daarop volgende jaren speelde Keres een paar toernooien in Duitsland en de door Duitsland bezette gebieden. In 1944 heroverde de Sovjet-Unie Estland. Hoewel Keres naar Sovjet-maatstaven ernstig met de nazi’s had gecollaboreerd, werd hij niet gestraft.
In 1950 stelde de FIDE de titel van internationaal grootmeester in. Keres verkreeg deze titel ook. In jaren vijftig en zestig bleef hij een van de sterkste schakers, maar bereikte nooit een match om het wereldkampioenschap. Hij deed vijf maal mee aan een kandidatentoernooi, eindigde altijd hoog (1950:4e 1953:2e/4e 1956:2e 1959:2e 1962:2e/3e) maar won er geen. Hij is wel drie keer kampioen van de USSR geweest, in 1947, 1950 en 1951. In 1964 won Keres samen met Ivo Nei het Hoogovenstoernooi. In 1975 stierf hij onverwacht aan een hartaanval.
David Bronstein (Bila Tserkva, 19 februari 1924 – Minsk, 5 december 2006)
David Bronstein werd in 1948 en 1949 kampioen van de Sovjet-Unie. In 1948 won hij het eerste Interzonale toernooi in Saltsjöbaden. In 1950 won hij samen met Isaak Boleslavski het eerste kandidatentoernooi in Boedapest. De beslissingsmatch met Boleslavsky eindigde in een 6½-5½ overwinning voor Bronstein. Hij mocht daarna in 1951 aantreden tegen Michail Botvinnik voor een match om het wereldkampioenschap. De match eindigde in 12-12, waarmee titelverdediger Botvinnik wereldkampioen bleef. Het gerucht doet sindsdien de ronde dat Bronstein onder druk van de Sovjetleiders de titel niet mocht halen. In 1955 won hij het Interzonale toernooi te Göteborg met 15 punten uit 20 ronden. In 1956 nam Bronstein deel aan het kandidatentoernooi te Amsterdam en werd daar gedeeld derde. In 1975 won hij het grote toernooi van Hastings.
Meer nog dan door zijn resultaten trok Bronstein de aandacht door zijn speelstijl. Hij was altijd op zoek naar schoonheid en zijn partijen blinken uit door creativiteit en taktische vondsten. In 1996 speelde Bronstein remise tegen het schaakcomputerprogramma Deep Blue junior. Hij forceerde remise door eeuwig schaak. Ook in Den Haag tijdens enkele Aegon-toernooien ‘mens-computer’ versloeg hij nog menig computerprogramma. In 1997, tijdens het Essent-toernooi te Hoogeveen, bewees Bronstein op 73-jarige leeftijd in een partij tegen Richard Vedder nog steeds creatief te kunnen spelen.
