Bert Smeets, Limburgs Veteranenkampioen!
Vanaf 15 t/m 20 mei 2024 vond het intussen beroemde Limburgs Open plaats. In de veteranen-groep speelde 37 deelnemers. Eindstand aan de kop:
1. Matthijs Dijkstra 5,5 pnt,
2. Bert Smeets en Walter de Reymaker 5 pnt,
4. Marc Stuer, Peter Ramaeker, Ronald Blok en Peter Schoeber 4,5 pnt,
8. Albert Dekker, Rien Seip, Franz Josef Bauchmüller, Jan Heyenrath, Urbain Vaneyler, Jacob Perrenet en Ton Montforts 4 pnt.
Schaaksenator Bert werd Limburgs Veteranenkampioen omdat hij de hoogst eindigende Limburger was. Zijn deelgenoot op de 2e plaats draagt de Belgische nationaliteit. Bert werd al voor de 2e maal Limburgs Veteranen kampioen!
Over zijn partijen tegen Jan Heyenrath en Albert Dekker schrijft Bert het volgende:
De witte loper
Tijdens het Limburg Open 2024 (veteranengroep) had ik met wit met moeite remise gehouden tegen de siciliaanse opstelling van Jan Heyenrath. In de analyse achteraf was ik met name ontevreden over mijn witte loper. Die had ik via e2, f3, g2 uiteindelijk naar h3 gemanoeuvreerd.
Optisch leek het nog wat, maar Jan verraste me in met de zet Pc4, gaf dus de kwaliteit en kreeg daarvoor prima spel. En ik mocht blij zijn dat hij in onderstaande stand remise aanbood!
Met die ervaring had ik de volgende ochtend gezocht naar alternatieven. Een optie voor wit is om die witte loper al vroeg te ruilen (e4 c5 2. Nf3 d6 3. Bb5+ Ld7 4. Lxd7). Ik meende me te herinneren dat clubgenoot Sander Bachaus dat ook doet. En in die oriëntatie stuitte ik op een variant waarin wit na ruil van de witte lopers in bijgaande stand met 7.d4 een pionoffer brengt en goed spel krijgt. En tot mijn verrassing en vreugde speelde mijn tegenstander (Albert Dekker) Siciliaans met de bewuste zetvolgorde (1…c5, en 2…d6), waarin ik over kon gaan tot die ruil.
En in deze positie kon ik het pionoffer brengen. Na 7. d4 cxd4 8. cxd4 Pxe4 9. d5 Pe5 10. Te1 Pxf3+ 11. Dxf3 Pf6 12. Pc3 bereikten we onderstaande stand.
Wit is verder in de ontwikkeling, heeft gemakkelijk spel en druk over de e-lijn. Zwart heeft een pion, maar zal moeite hebben om zich verder te ontwikkelen. Hij kan bijvoorbeeld kiezen voor e5, e6, Dg4, 0-0-0, of h6. Alleen 12….g6 gaat niet.
En na het nodige denken speelde mijn tegenstander prompt 12…g6!?? en verloor na 13. Dxf6 een vol stuk! Er volgde nog 13. Dxf6 Tg8 14. Df3 O-O-O 15. Dxf7 en zwart gaf gedesillusioneerd op.
Tot zover Bert over zijn avonturen met de witte loper en zijn telepatische gave m.b.t. 12…g6!
Intussen zijn de schaaksenatoren rustig verder gegaan met hun maandagmiddagpartijen. De eindstand van de laatste periode (per 22 juli) is als volgt:
Wat mijzelf betreft: eindelijk weer eens een goede score. Ik begon aan de laatste ronde met 7 uit 9 en dan weet je dat je de sterkste tegenstanders krijgt. Roger wint (steeds) van mij door mij een kleine verzwakking te bezorgen en dat zodanig uit te melken dat er maar één ding overblijft: opgave. Tegen Bert (Smeets) kreeg ik behoorlijke kansen, die ik door geconcentreerd te blijven spelen wellicht had kunnen benutten. Hoe dan ook: Bert won deze partij. Bert heeft een foto van de kritieke stelling gemaakt, zal mij die toesturen zodat wij kunnen onderzoeken wat er echt aan de hand was. Misschien iets voor een volgende nieuwbrief.
Tot de volgende keer. Nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Groet: Fred
