Verslag European Club Cup (ECC) in Albanië (30 sept-8 okt 2023)

Inleiding

Onmiddellijk na het einde van de laatste partij van de laatste ronde van de KNSB-competitie, die door alle Zuid-Limburg teams thuis in Klimmen werd gespeeld, kwamen verschillende spelers naar me toe met de vraag of we naar de European Club Cup konden gaan. Groot enthousiasme!  De ECC is te vergelijken met een combinatie van Champions League en Europaleague in voetbal, maar dan gepropt in een toernooi van 1 week. Topteams uit Europa doen eraan mee. In principe mogen vanuit Nederland de eerste 5 teams van de competitie meedoen en omdat we zevende waren was mijn antwoord of we konden meedoen voorzichtig maar optimistisch. Dit was gebaseerd op onze ervaring van de laatste jaren waarin enkele topteams toch niet meedoen (o.a. omdat sponsoring van topspelers een financieel probleem is) en er door de KNSB zelfs extra plaatsen kunnen gevraagd worden. Al snel vroeg ik aan de KNSB of we konden meedoen en zij zouden rondvragen bij de andere teams. Wij kregen vrij snel positief antwoord omdat inderdaad verschillende top-vijf teams niet gingen deelnemen. Uiteindelijk kregen alle zes Nederlandse aanvragen een akkoord. Nederlandse topteams waren Kennemer Combinatie (2de in de competitie), LSG (3de) en Paul Keres 1 (5de). Naast ons gingen ook Paul Keres 2 en Bloemendaalse SV mee.

Ondanks het initieel enthousiasme bij veel spelers is het uiteindelijk toch altijd een hele klus om een team bij elkaar te krijgen. Thuissituatie of persoonlijke omstandigheden, te druk, werk, kosten ….doen toch veel spelers afhaken. Ook bij de laatste kandidaten waren wat verwikkelingen. Op mijn werk was het niet makkelijk (te veel mensen tegelijk op vakantie) maar het compromis was dat ik twee dagen online vanuit Albanië zou werken en de andere vijf dagen zou spelen. Lennert had ook werk-gerelateerde problemen en zou niet meegaan. Door omstandigheden zou Marcel uiteindelijk twee dagen later komen. Borna ging aanvankelijk mee maar moest plots een week vroeger met de universiteit starten en kon toch niet mee. Gelukkig wilde en kon Lennert hem toch vervangen en nu waren we echt definitief compleet, maar dat slechts twee weken voor het toernooi.

1FMLenaerts, Lennert 2353BEL
2FMSuvorov, Alexander  2340GER
3FMVan Dael, Siem2321NED 
4FMSuvorov, Luca 2324GER
5Perkampus, Laurin 2134GER
6CMZimmermann, Luc 2067NED  
7CMWinkels, Marcel 1917NED  



Er wordt gespeeld op 6 borden dus we konden wat wisselen en dat bleek ook hard nodig! In principe mocht je twee reserves meenemen (dus totaal 8). De opgegeven volgorde moest wel gehandhaafd blijven.

Wellicht het sterkste team dat we sinds lange tijd gehad hebben. Nummer 44 van de 84 teams op rating. Net boven de helft, dat beloofde voor de eerste ronde! (normaal speelt nr 2 tegen nummer helft +2). Van de Nederlandse teams kwam LSG het sterkst opzetten (2 GM’s Smeets en Swinkels) maar ook drie andere teams hadden een grootmeester op bord 1 (van Wely, Nijboer, ten Hertog).

De reis en omstandigheden

De vluchten naar Tirana, de hoofdstad van Albanië, worden vooral uitgevoerd door Wizz Air, een van de goedkope maatschappijen, maar zoals bij andere zoals Ryanair wel met veel extra kosten voor bagage en alles en nog wat. De vluchttijden zijn ook soms op onmogelijke tijdstippen! Daarom besloten Siem en ik reeds op vrijdag te gaan (eerste speeldag zondag), zo kon ik ook makkelijk naar de technische meeting voor teamleiders op zaterdag. En genieten van het strand en zwemmen in de zee, want we hadden prachtig weer! Vier spelers kwamen op zaterdagavond, Marcel op zondag en zou daarom de eerste ronde niet meespelen. De transfer van luchthaven per bus naar het plaatsje Durres was voor sommige van ons goed geregeld, de Duitse groep moest lang wachten. Wel wisten we pas laat de avond tevoren dat de bus voor ons geregeld was. Dit “laatste moment geregel” ging ons wel meer overkomen gedurende dit toernooi.

Het hotel zag er prima uit. Goed ingerichte kamers, mooie speelzalen, zwembad, strand aan zee, vele bars langs de boulevard langs het strand. We hadden vol pension en het (buffet-)eten was prima…..(echter zie onder).

Vier spelers deelden (twee) dubbele kamers, de andere drie hadden een enkele kamer.

Het toernooi

Bob Merx heeft al uitvoerig de uitslagen en korte commentaar weergegeven per ronde op onze website, waarvoor dank. Ik beperk me vooral tot de beschrijvingen en belevingen.

De eerste ronde was zoals verwacht tegen nummer twee van de plaatsingslijst, het topteam Novy Bor, die uiteindelijk ook tweede in het toernooi zouden worden. Officieel is het team uit Tsjechië, maar zoals bij vele topteams (en zelfs wij !!!)  komen de spelers uit verschillende landen. Topgrootmesters Keymer en Navara, aangevuld met allemaal 2600 grootmeesters was natuurlijk een kansloze missie maar een mooie ervaring. Ook het spelen op de topborden tussen alle topteams is heel bijzonder!  Zoals gezegd speelden we vandaag zonder Marcel.  Op enkele borden hadden we wel kans op remise en ikzelf hield het beste stand maar toen de remise echt heel nabij was ging ik toch in de fout. Blijvende druk en spelen op mijn tijd waren toch net te veel. Spijtig,  0-6. Misschien dat we die avond met zijn allen toch iets te lang in de bar zijn blijven hangen want….

De tweede ronde was de slechtste uit het toernooi! Tegen het Ierse Ennis Chess Club waren we een duidelijke rating-favoriet. Ik kon niet meespelen omdat ik moest werken (zie boven). Ik ging wel het eerste kwartiertje kijken als niet-spelend teamleider en kwam terug om 17 u (partijen begonnen om 15 u) maar wist niet goed wat ik zag. Iedereen stond heel slecht, behalve Luca. Ook Marcel stond nog wel goed maar dat veranderde in twee zetten tijd. Alex en Laurin wisten met inventiviteit en veel geluk nog remise uit de brand te slepen maar voor de anderen was er geen houden aan. Zoals gezegd stond Luca wel goed en hij won een prachtige partij!  2-4 verlies.

Voor ronde drie sloeg het noodlot toe!  Alex voelde zich onmiddellijk na de vorige partij al heel slecht met misselijkheid, braken, diarree en gaf al aan wellicht de volgende dag niet te kunnen spelen.  Voedselvergiftiging? Al snel bleken heel veel spelers getroffen in bijna elk team en er was wel paniek! De toernooidirectie besloot toch alles gewoon te laten spelen maar dat ging leiden tot vele forfaits. Wel kregen we tot 11 u in de ochtend de tijd om onze teamopstelling digitaal in te voeren, iets wat de andere dagen tot 10 u was. ’s Avonds wisten we wel het team waar we tegen moesten spelen maar de individuele tegenstanders kregen we dan gewoonlijk rond 10.15 u in de ochtend zodat we nog vele uren hadden (tot 15 u) om ons specifiek voor te bereiden, wat we fanatiek deden (maar alle teams deden dat!). Deze ronde echter was er chaos. Als je niet compleet was (met 6) moest je van de arbiters de spelers op de eerste borden zetten (en de laatste open laten). Maar het systeem om de opstelling in te voeren liet dat niet eens toe. De meeste teams gaven dus zes spelers op maar dan werd forfait gegeven op sommige borden. Als de tegenstander toevallig andere borden open liet werden er soms dus wel heel weinig partijen gespeeld in die onderlinge wedstrijd.

Gelukkig was bij ons nog niemand anders ziek en we konden, net als onze tegenstanders met zes spelers komen opdagen. We konden revanche nemen tegen een ander Iers team, Sint Benildus. En deze keer ging het wel goed. Lennert geraakte niet verder dan remise op bord 1 maar de anderen wonnen overtuigend. Tenminste… Marcel stond volledig gewonnen (twee pionnen voor na mooi en overtuigend spel) maar begon wat tegenkansen weg te geven en het ergste was dat we met een voor ons onbekende soort klok speelden. Even tussendoor , we speelden volgens KNSB tempo, of FIDE tempo zoals je wil  (40 zetten in 90 min+ 30 min extra en 30 sec per zet vanaf zet 1). Wij zijn gewoon met klokken te spelen, zonder zettenteller, maar waarbij bij het vallen van 1 vlag, beide spelers een half uur tijd bij krijgen. Dat was hier niet zo. Bij het vallen een vlag kreeg alleen die speler er een half uur bij en pas bij het vallen van de andere vlag kreeg ook die tweede speler zijn extra tijd erbij. Voor de meeste van ons, tijdnoodspecialisten, is dat geen probleem. Je haalt maar ternauwernood zet 40 binnen je tijd en bent blij even je klok te kunnen laten lopen om tot rust te komen en de extra tijd komt er automatisch bij. Bijna iedereen in ons team kwam veel in tijdnood, bij Laurin was het nog een stuk erger dan bij mij! Maar wat gebeurt er als je na zet 40 nog vele minuten over hebt van je eerste tijdcontrole? Je komt dan aan bijvoorbeeld zet 50 en durft de vlag niet meer te laten vallen: klopt het wel dat ik dan tijd bij krijg of ga ik door mijn vlag en verlies ik? Toen ik allang klaar was met mijn partij maar als teamleider was gebleven zag ik dat Marcel ging meeblitsen met zijn tegenstander. Ik vergeleek totale kloktijden en zag dat er iets niet klopte. Bij Luca hadden ze samen een half uur meer! Ik stapte naar de arbiter voor uitleg en hij bevestigde dat Marcel nog een half uur bij kan krijgen en dat Marcel dat eerder ook aan de arbiter gevraagd had. Ik mocht daarover dus niets tegen Marcel zeggen. Door de tegenkansen en het meeblitsen van Marcel ging het ineens zwaar mis, de twee pionnen voorsprong verdwenen en plots blunderde Marcel een paard weg. In een eindspel van paard en pion tegen naakte koning wilde Marcel op zet 70 wel even zien of hij een half uur bij kreeg. En inderdaad! Maar het kwaad was geschied. Heel frustrerend!  Maar toch de eerste overwinning met 4,5-1,5.

Ronde 4 tegen WorldTradingLab uit Italië.  Lennert wilde wel uitzitten maar ook zonder hem waren we favoriet. Er waren veel minder spelers ziek deze ronde en bij ons was Alex ook hersteld. Het was hevig maar gelukkig kort geweest. Mooie overwinningen van Alex, Siem (die op stoom aan het komen is na twee nederlagen en nu twee overwinningen) en opnieuw Luca. Laurin ontsnapte weer met geluk en ikzelf stond de hele tijd slechter, verdedigde goed en wist in tijdnood de stelling gelijk te trekken: twee remises. Spijtig voor Marcel: opnieuw een goede stelling weggegeven!  4-2 gewonnen.

Door de twee teamoverwinnigen maakten we een mooie sprong voorwaarts in het klassement en kregen in ronde 5 een sterke tegenstander. Nederlandse derby tegen Paul Keres 1. Maar er waren opnieuw veel meer spelers ziek en het regende deze ronde weer forfaits. Carlsen’s team Offerspil en sommige andere teams zaten in andere hotels en hadden geen problemen. Bij ons was nu Laurin ziek en kon niet spelen. Minder heftig maar meer sluimerend dan bij Alex. Ik moest die ochtend werken en ging deze ronde niet meespelen maar het lot besliste anders. Ik was vroeg begonnen om toch mee te kunnen spelen en geen forfait te moeten geven. Bij de tegenstanders was bord 4 (Xander Wemmers) leeggelaten en Luca kreeg dus een forfaitpuntje. Daar zat hij niet op te wachten!  Hij was prima bezig en had nog kansen op een IM-norm, maar die waren nu weg.  Eerlijk is eerlijk: zij waren te sterk. Alex haalde wel remise (eigenlijk wat gekregen want hij stond nog steeds verloren en wilde zelfs net opgeven maar dat half punt haalde de wedstrijd wel binnen voor Keres) en Siem, die zoals gezegd op stoom was gekomen, won zelfs. Maar de anderen moesten toch het onderspit delven. Door het punt forfait toch slechts 2,5-3,5 verloren maar we hadden nooit echt kans gehad.

Ronde 6 was onze spannendste wedstrijd. Laurin was nog niet hersteld en speelde ook nu niet mee. We speelden tegen het Oostenrijkse SV Raika Rapid Feffernitz. Op bord 3 en 4 waren we veel sterker, de rest was min of meer in evenwicht. Lennert bewees zijn uit-vorm opnieuw en verloor snel. Gelukkig speelden onze in-vorm spelers Siem en Luca, die ook sterke rating favoriet waren, prima en wonnen. Marcel kwam stilaan wat beter te staan maar geraakte er niet door (herhaling van zetten en remise). Dus stand 2,5-1,5 voor ons met Alex en ikzelf nog bezig. Alex stond heel slecht tot verloren. Ikzelf stond de hele partij wat beter maar speelde wat te passief in de tijdnoodfase en boette een deel van mijn voordeel in, wat voor mijn tegenstander aanleiding was om meerdere keren in korte tijd remise te vragen. Ook omdat ik opnieuw in tijdnood zat en op de 30 sec increment aan het spelen was terwijl hij nog 15 minuten had. Maar ik gaf nog niet toe. Tot ik plots zetherhaling zag bij Alex en remise. Hij was weer eens ontsnapt! Nu bood ik toch maar snel zelf remise aan, mijn tegenstander accepteerde en de teamoverwinning was daarmee een feit: 3,5-2,5.

Alexander rechts op de voorgrond in actie tegen GM Smirin, op de achtergrond rechts Marcel.


Dit bracht ons weer op 50% en een sterke tegenstander wachtte in de 7de en laatste ronde: Perfect uit Moldavië. Twee grootmeesters en twee internationaal meesters, te sterk voor ons? Laurin was genoeg hersteld. Lennert hielt het voor bekeken en liet de anderen de eer. De bekende Smirin won een prachtige partij tegen Alex met offer van dame tegen toren, stuk en pion maar wel veel activiteit. Marcel won door uitstekende openingsvoorbereiding, verhogen van de druk en insluiten van de dame met damewinst! Siem en ikzelf hielden degelijke remises (respectievelijk tegen GM en IM !!), al vond ik dat onze tegenstanders niet heel hard geprobeerd hadden. Luca en Laurin werden langzaam maar zeker overspeeld en verloren. Een logisch 2-4 verlies. Eindstand een 60ste plaats (gedeeld 46ste) met drie matchoverwinningen en 4 x verlies (verlies in laatste ronde telt altijd extra zwaar in de stand in een Zwitsers toernooi, zeker met slecht 7 ronden).

Individuele resultaten

Veel ratingverlies voor Lennert en wat minder voor Marcel. Ratingwinst voor Siem en Luca, en een beetje voor Alex en Luc.

Het toernooi werd gewonnen door Offerspil, het team van Magnus Carlsen, die zelf goud haalde op bord 1 met 5 uit 6 (4x winst en remise tegen Rapport en Vachier-Lagrave). De eerste keer dat Carlsen een Europese titel behaalt! Hij kwam wel elk jaar met een sterker team tot het nu eens lukte. Hij speelde zelf ook niet altijd goed, maar dit jaar genoot hij er duidelijk van. Hij bleef ook vaak kijken tot zijn laatste teammaat klaar was.

Tweede werd Novy Bor, het team waar wij de eerste ronde tegen speelde.

Het rating-sterkste team, Superchess met Rapport, Anand en de Nederlander Jorden van Foreest, werd “slechts” vijfde maar ook hier speelde het effect van de laatste ronde wel erg fel mee, zij speelden namelijk het hele toernooi vooraan samen met Offerspil, en verdienden wellicht meer.

Bij de vrouwen werd Superchess wel kampioen. De Nederlandse hoop Eline Roebers deed daar mee maar werd slechts tweemaal opgesteld, spijtig, maar toch heel mooi!

De afronding en terug naar huis
De avond voor de laatste partij werd plots aangekondigd dat er een gala-diner zou plaats vinden in het Royal Palace in Tirana, met prijsuitreikingen en slotceremonie. Maar naast de organisatoren, pers, arbiters, officials en winnende teams werden alleen de teamleiders uitgenodigd, niet alle spelers. Dit gaf grote consternatie! Uiteindelijk kregen we wel het nieuws dat er een cocktail-party zou zijn voor de andere spelers in het hotel. Vele teamleiders gingen niet mee naar Tirana, ook omdat meerdere teams al vluchten hadden. Ik besloot, in overleg met mijn teamgenoten, wel te gaan en leende maar snel de vest van Lennert, die hij eigenlijk alleen de eerste ronde gedragen had tegen topspeler Keymer. Maar we zouden allemaal ons bed niet zien die nacht want zoals gezegd waren de vluchten op de onmogelijkste tijden, in dit geval vlogen we allemaal om 6 u ’s ochtends naar Eindhoven of Charleroi. Dat betekende om 2.30 u vertrek met de bus uit het hotel en ikzelf kwam pas om 1.30 u terug uit Tirana. Maar ik vond de anderen toen toch ook nog klaarwakker!  Het zat erop. Thuis even bijgeslapen op zondagmiddag en terug aan het werk! 

Toch een fantastisch toernooi, steeds weer! Spelen met een team tussen de wereldtop blijft heel bijzonder! Spijtig van de voedselvergiftiging (of was het toch een virus? Maar dan kwam het zeker ook via de voeding!), maar gelukkig hadden we zelf steeds 6 spelers die we konden opstellen. Op naar Servië in 2024!

meer artikels