Verslag ronde 5: Schaesberg 2 vs Voerendaal 3

Indeling:

Bord 1: Karel Zwakhalen – Richard Weijnans

Bord 2: Paul Thissen – André Tillema

Bord 3: Sjaak Bakker – Bert Klunder

Bord 4: Peter Claassens- Frits Verheijen

Bord 5: Marcel Drummen- John Gerrichhauzen

Bord 6: Maxim Doering – Thei Holka

De opstelling van het team was ruimschoots van te voren bekend omdat Henk niet mee zou spelen i.v.m. vrijwillige verplichting elders. De bord indeling heeft tot nu toe nog nooit een probleem opgeleverd. Zagen we in het verloop van de competitie een duidelijke verbetering qua bordpunten, was het deze keer een tegenvallende prestatie. De eerste 3 borden lieten het afweten. Zie onder de individuele verslagen in volgorde van tijd uitgespeeld.

(6)Thei:
Zoals gewoonlijk is Thei als eerste klaar met z’n partij, ondanks dat zijn tegenstander iets later kwam opdagen. Volgens Thei speelde zijn tegenstander goed maar moest hij wel een remise aanbod accepteren omdat hij in het eindspel  een dubbel pion had en een loper waar hij niets meer mee kon beginnen. (½-½)

(4)Frits:
Onze tegenstander stond onderaan, maar had inmiddels de drie koplopers in onze klasse in voorgaande rondes met negatief resultaat bestreden. De stand zei dus niets. In een “Modern Defence” kon ik mijn tegenstander met mijn zwarte stukken, zijn optimistische openingszetten, makkelijk pareren. Het ging lange tijd gelijk op. Tenminste op het bord. Met 3 whiskey’s echter,  lag hij vrolijk mijlen voor tegen mijn 2 koffie en 1 water! Langzaam groeide mijn overwicht op het bord. Nadat ’s morgens de Wilhelminatoren was ingestort, besloot ik op mijn 26^e zet mijn torens te verdubbelen. Toen echter op de belendende hogere borden de partijen langzaam maar zeker één voor één ook instortten, besloot ik het remiseaanbod van mijn tegenstander, gelet op mijn vorige externe verliespartijen in het derde uur, te accepteren. Bij verdere analyse bleek mijn stelling overwegend!! Thuis dronk ik een biertje. (1-1)

(5) John:
Bij het schaken zijn twee zaken uitermate belangrijk: aanvallen en verdedigen. Mijn tegenstander koos al vrij vroeg in de partij voor de aanval. Hij speelde vrij snel zijn Dame naar h4. Mijn verdedigingskwaliteiten werden dus al snel beproefd. Temeer, omdat zijn F-toren op F8 ook naar de h-lijn kon verhuizen. Alle hens aan dek dus. Vooraf had ik thuis de Colle-Zukertort aanval in het boek van Milos Pavlovic bestudeerd. Het kostte mij weliswaar moeite, maar ik weerstond de aanval en kon het initiatief overnemen. Na verloop van tijd had ik een veelbelovende stelling ontwikkeld. Thuis bij het naspelen raakte ik ervan overtuigd dat het zelfs een gewonnen stelling was. Ik nam genoegen met remise, vooral ook omdat ik in het begin van de partij zo onder druk was gezet. Mijn les is in de volgende partij meer durf tonen. (1½-1½)

(3) Bert:
De Siciliaanse opening is niet direct mijn favoriete opening. Uit analyse blijkt dan ook dat ik steeds wat minder sta. Dit ondanks de voorzetting van mijn tegenstander ook de nodige vraagtekens opleverde. In het middenspel overzag ik een “giftige pion” wat resulteerde in stukverlies (loper) tegen 2 pionnen. Om dan meteen maar op te geven is toch teveel gevraagd, maar uiteindelijk bleek toch dat zijn loper meer waard was dan mijn 2 pionnen en ik moest opgeven. (2½-1½)

(2) André:
Paul Thissen- André Tillema 1-0. Als de tegenstander na de partij in mijn notatieboekje “vienna gambit” opschrijft, dan kun je wel nagaan hoe de partij is verlopen. Vanaf de opening had ik geen goed antwoord op dit gambiet. De tegenstander heeft het volgens mij ook in het vervolg ook perfect uitgespeeld, het ene na het andere stuk verdween van het bord. Uiteindelijk heeft het nog 23 zetten geduurd. Kansloos… (3½-1½)

(1) Richard:
De wedstrijd aan het Streeperkruis (zie foto boven dit artikel) verliep aanvankelijk goed. Echter mijn aanval op de koningsvleugel brak niet door. Hierna volgde de tegenaanval van mijn tegenstander die ik helaas niet kon stoppen. (4½-1½)

Individuele uitslagen