(Foto: Frans Peeters)
Van vrijdag 6 juni t/m (Pinkster)maandag 9 juni werd onder aanvoering van toernooidirecteur en Voerendaler Barry Braeken de 17e Limburg Open in de Geusselt Sporthal in Maastricht georganiseerd. Ook Ruud Lemmers maakte deel uit van de organisatie. Eén van de problemen was de door een faillisement ontbrekende horeca, die pas kort voor aanvang van het toernooi werd geregeld. Een hoop werk dus, maar hulde voor het uiteindelijke resultaat!
Zelf heb ik in de afgelopen jaren steeds meegespeeld in de B-groep (toegankelijk voor spelers met een rating tussen 1850 en 2100 en maximaal 1 bye opnemen), maar omdat ik in ronde 1 (vrijdagavond) en ronde 5 (zondagmiddag) verhinderd was, dacht ik in eerste instantie dat ik deze editie aan mij voorbij zou moeten laten gaan. Totdat Ruud mij op de Veteranengroep (geboren voor 1966) wees, waarin het opnemen van 2 byes mogelijk was.
Ik was als vierde geplaatst. De nummers 1 en 3 van de plaatsingslijst bleken net als ik 2 byes te hebben, de nummer 2 had er geen.
Na het niet-spelen-halfje op vrijdagavond begon het toernooi voor mij pas echt op de zaterdagochtend in de tweede ronde. Tegenstander was Jos van Ginneken van S.V. De Raadsheer uit Zundert. Aanvankelijk kreeg ik (met zwart) een comfortabele stelling met loperpaar en meer ruimte:
Jos van Ginneken – Bob Merx (Ronde 2)
Stelling na 21…Ta8-d8:
Geen al te best begin (qua spel), maar voordeel was dat het alleen maar beter kon gaan! In de derde ronde speelde ik met wit tegen Marc Kocur van het Belgische Philidor Genk. Aangezien ik al sinds 1993 deelneem aan de Belgische competitie, ken ik Marc al heel wat jaren. Onze laatste ontmoeting (in de LiSB-competitie een paar jaar geleden) eindigde in remise.
Na de opening had mijn tegenstander het loperpaar en ik een iets betere pionstelling als compensatie:
Bob Merx – Marc Kocur (Ronde 3)
Stelling na 11…c6-c5:
In de vierde ronde op zondagochtend speelde ik met wit tegen Henk Burg van HMC Den Bosch. Indien de achternaam bekend voorkomt, dan zou dit goed kunnen aangezien mijn sympathieke tegenstander de vader van GM Twan Burg is. Een kleine 10 jaar geleden heb ik in de KNSB-competitie tegen de schoondochter van Henk (de vrouw van Twan) één van mijn beste partijen ooit gespeeld (helaas ben ik de notatie kwijt), maar dat biedt natuurlijk geen garantie op succes tegen andere familieleden.
Bob Merx – Henk Burg (ronde 4)
Stelling na 23…Tb7-e7
Op zondagmiddag (5e ronde) had ik dus mijn tweede bye. Na deze ronde bleek ik, samen met de nummer 2 van de plaatsingslijst, aan kop de ranglijst te staan met 4 punten uit 5 partijen. De medekoploper, Marc Stuer van Schaakclub 64 Beveren uit België, was dus mijn tegenstander in ronde 6 (ik had zwart).
Marc Stuer – Bob Merx (ronde 6)
Stelling na 10…Pb8-c6
Deze overwinning leverde mij een mooie uitgangspositie voor de slotronde op. Een half punt voorsprong op nummer 2, de Fries Oene Schriemer van K.S.C. Philidor 1847 Leeuwarden, tevens mijn tegenstander voor de laatste ronde, en een vol punt voorsprong op de rest van het veld. Dat betekende dat remise genoeg zou zijn voor de toernooiwinst. Twee zaken maakten het echter iets lastiger: ik had zwart en Oene zou er natuurlijk alles aan doen om te winnen (in dat geval zou hij het toernooi winnen).
Oene Schriemer – Bob Merx (ronde 7)
Stelling na 26. Te1-d1
Deze remise leverde de ongedeelde eerste plaats in de Veteranengroep en de titel “Veteranenkampioen van Limburg” op!
Eindstand en uitslagen
