Weer terug op aarde:  Dubbelschaak – Zuid Limburg 4 5½ – 2½

Met de laatste wedstrijd tegen medekoploper Dubbelschaak in het vooruitzicht mochten we nog dromen van een ongedacht resultaat in klasse 3G. Eenmaal op de Boxelse grond keerden we echter terug op aarde. Het was schaaktechnisch gezien zeker een interessante middag, maar met vier nederlagen waren de kille cijfers ontnuchterend. Na dit resultaat kan Dubbelschaak in de laatste ronde nog proberen om Eindhoven te passeren in de strijd om het kampioenschap in deze groep. Alleen Sander slaagde er deze middag in iets substantieels terug te doen en behaalde onze enige winstpartij. Pikant detail is dat hij de avond (nacht?) tevoren flink was doorgezakt en nog enigszins dizzy achter het bord zat. Ik nam hem daarom aan het begin van de partij even apart met mijn anekdote uit juni 1983. Ik speelde toen mijn belangrijkste partij ooit in het Schaesbergse team dat -na vele jaren eindelijk succesvol- streed om promotie naar de KNSB-competitie. Ik had de avond tevoren een bruiloft van vrienden tot diep in de nacht meegevierd en eigenlijk had ik in het geheel niet meer geslapen. Het verhinderde niet dat ik mijn Hengelose tegenstander in ongeveer 25 zetten van het bord mepte (ach die goeie ouwe tijd). Blijkbaar was dit ook voldoende inspiratie voor Sander! Hij speelde een zeer gecompliceerde partij na slaan op b2. “Sla nooit op b2, ook niet als het goed is” luidt het adagium waardoor Sander zich niet liet terugschrikken. Toen de stofwolken waren opgetrokken resteerde een eindspel met drie pluspionnen en hield zijn tegenstander het voor gezien.

Overigens startte de wedstrijd met een bemoedigend resultaat voor Tom. Spelend met zwart weigerde hij tegen Boxel’s icoon Brent Burg een gambiet en trakteerde hem in plaats daarvan op een venijnige centrumactie. Dit kostte Burg zeeën van bedenktijd en creëerde voor Tom het geschikte psychologische moment voor een remise-aanbod. Nog steeds niet zeker van zijn zaak besloot zijn tegenstander dit te accepteren. Immers met Tom Corleone valt niet te spotten.

Gino aan bord 1 had zich voorbereid op een c4-e5 opening. Dit verliep aanvankelijk naar wens maar allengs kwam hij in een lastige koningsaanval terecht. Dit kostte hem een kwaliteit in nog steeds slechte stelling. Ondanks heftig en langdurig tegenstribbelen was de nederlaag onvermijdelijk.

Paul speelde een voor hem kenmerkende rustige manoeuvreerpartij die lang in evenwicht bleef totdat zijn tegenstander zich tactisch verslikte. Paul profiteerde niet optimaal en zag zijn partij verzanden in een remisestelling met ongelijke lopers.

Leon had uitstekende perspectieven omdat zijn tegenstander zich had laten opschepen met een permanente zwakte. Helaas kon hij het voordeel uiteindelijk niet verzilveren en moest hij berusten in remise.

Mijn partij had al vroeg in de middag een desastreus verloop. Aan het einde van de opening zag ik heil in een kwaliteitsoffer voor een pion en initiatief. Het offer was objectief gezien niet slecht, maar mijn vervolg wel. Mijn tegenstander wist mij nog een stuk te ontfutselen en te dwingen tot dameruil en roemloze opgave.

Bij Bob zit het dit seizoen niet mee en ik ben bang dat hij dit zelf een eufemisme vindt. Via de door hem geliefde pionnenstorm in het gesloten Siciliaans bouwde hij een geweldige aanvalsstelling en winnende positie op. Vlak voor hij kon gaan oogsten gaf hij pardoes een volle toren weg en was alles voorbij.

Jan kwam in een Franse partij allengs slechter te staan en de vele dreigingen werden hem uiteindelijk te veel. Na afloop concludeerden wij dat we beter van tegenstander hadden kunnen wisselen gezien onze voorliefde voor elkaars varianten. Maar ja, zulke wensen worden nu eenmaal nooit vervuld.

Het seizoen ’23-’24 overziende mogen we zeer tevreden zijn, want we zaten steeds in de kopgroep. “We hebben nooit naar beneden hoeven kijken”, aldus onze onvolprezen teamleider Bob. Vermeldenswaard tenslotte zijn de resultaten van Leon: 7 uit 9 en Paul: 5½ uit 7 met een TPR van 2256. Alvast een fijne zomer!

De foto’s bij het wedstrijdverslag zijn van Tom Vrouenraets.


“Verloren, maar nog steeds in goede stemming!”



Dubbelschaak ’97 1RatingZuid Limburg 4RatingRonde 8
Boll, P.A.I.M. (Peter)2123Mon de, G. (Gino)20001 – 0
Burg, B. (Brent)2079Vrouenraets, T.J.M. (Tom)1897½ – ½
Stee van der, M. (Michel)1984Stuemer, P. (Paul)2072½ – ½
Meijden van der, M.C.M. (Martien)2096Bachaus, S. (Sander)20100 – 1
Lankveld van, W.L.M. (Wil)1930Vries de, L.J.A. (Leon)2024½ – ½
Schuurmans, A. (Arjan)1872Seip, R. (Rien)19291 – 0
Berkelmans, G. (Gilion)1923Merx, B.H.M. (Bob)19221 – 0
Jessurun, R.I.C. (Ramon)2015Fober, J.H.G. (Jan)19431 – 0
Gemiddelde Rating:2003Gemiddelde Rating:19755½-2½

meer artikels