Vervolg van deel 1…
In de eerste ronde speelden we tegen de Belgische buren van KBSK Brugge. We speelden met de eerste 6 spelers, dus Eric Jan mocht in het hotel gerust nog voor zijn werkgever aan de slag. Het werd een eervolle 2-4 nederlaag met 4 keurige remises aan de eerste 4 borden.
Drejtesia uit Kosovo was de opponent in de tweede ronde, we speelden weer met dezelfde opstelling. Weliswaar werden de eerste 2 partijen gewonnen (door Laurin en Bart), maar er werden ook 4 partijen helaas verloren, waardoor het weer een 2-4-nederlaag werd.
Siem mocht op de woensdag tegen een echte legende spelen, namelijk Ulf Andersson, voormalig nummer 4 van de wereld (in de jaren 70). De Zweed was het topbord van Team Pelaro Alingsas SS uit zijn vaderland. De nestor had wit en van tevoren grapten we al over een eindspel van goed paard en slechte loper (zijn specialiteit), dat er op het bord zou komen. Dat gebeurde niet, maar wit haalde alle tactische grapjes uit de stelling en Siem werd positioneel van het bord gezet. Desondanks waren we dichtbij een gelijkspel tegen de Zweden, maar het werd een nipte 2½-3½-nederlaag (met een winstpartij van Marcel).
Op de donderdag (vierde ronde) was Eric Jan eindelijk klaar met de werkzaamheden voor de baas en wilde Bob met het oog op het prachtige weer graag een dagje vrij hebben om te wandelen (dus dat kwam goed uit). Voor de eerste keer dit toernooi had het team van de tegenstander (Cercle des Echécs Dudelange uit Luxemburg) gemiddeld een lagere rating. Het werd dan ook een keurige 4-2-overwinning met 2 zeges op de hoogste borden door Siem en Luca (met daarnaast 4 remises).
Tijdens deze prachtige zonnige dag waren Emily en Bob de bergen ingetrokken. Mayrhofen heeft 2 kabelbanen, de Penkenbahn en de Ahornbahn. De skigebieden rondom het dorp liggen hoog in de bergen, waarbij je niet naar het dorp zelf kunt skiën. Beide dalstations liggen in de bebouwde kom en de Ahornbahn heeft de grootste cabines van het land.
Emily en Bob namen ’s morgens de Penkenbahn met boven fantastische vergezichten. Em genoot van een drankje en de warmte, terwijl Bob nog een mooie wandeling maakte.
Na de lunch gingen we naar benden om vervolgens de Ahornbahn te nemen met dezelfde programmaonderdelen. Ook hier was het uitzicht niet verkeerd! Gelukkig hebben we de foto’s nog (selectie)!
De volgende dag kreeg Bob in de speelzaal ingewreven door één van de Franse arbiters dat het team toch maar mooi de eerste overwinning had behaald doordat hij niet had meegespeeld.
Overigens was er ’s morgens door de organisatie geregeld dat de deelnemers gratis de Ahornbahn konden nemen. Namens Zuid Limburg waren Bart en Marcel van de partij. Op het programma stond o.a. een roofvogelshow, waarbij één van de dieren Marcel enkele angstige momenten bezorgde. Op de website van het toernooi zijn nog enkele foto’s van de show te zien.
Voor de tweede keer speelden we (weer met de eerste 6) tegen Kosovaren, nu het team van Dardania. We vochten weer voor wat we waard waren, maar helaas zat er niet meer in dan een 2-4-nederlaag, met winst voor Siem en remises voor Luca en Bob.
En toen zaten we alweer in het slotweekend! Tijdens de voorlaatste ronde, Laurin maakte vrijwillig plaats voor Eric Jan, mochten we aantreden tegen het officieus thuisspelende team, SK Zell/Zillertal. Ook dit team was, net als op 1 na alle tegenstanders tot nu toe, op papier sterker. En ze toverden voor deze wedstrijd nog een extra IM uit de hoge hoed. Desondanks werden we ons kranig en hielden de schade beperkt tot 2-4, waarbij deze keer de laatste 3 borden (Marcel 1 en Bob en Eric Jan halfjes) voor de punten zorgden.
De laatste ronde op zondag 9 oktober begon dus al om 11 uur, zodat sommige teams al aan het einde van de dag naar huis konden reizen. Deze keer speelde Eric Jan i.p.v. Luca omdat laatstgenoemde op tijd naar huis wilde reizen met het oog op zijn studie. Indien de attente lezer een beetje de totaalscore heeft bijgehouden, dan is hij tot de conclusie gekomen dat we voor deze laatste ronde nog maar 2 matchpunten hadden. Daarom mochten we op de allerlaatste tafel spelen tegen het enige team met 0 matchpunten, namelijk St. Benildus uit Ierland. Dit gemengde team vol jeugd en ervaring bezorgde ons nog een lastige wedstrijd, maar we wisten uiteindelijk nipt met 3½-2½ te winnen. Siem, Laurin (was als laatste klaar) en Bob haalden een vol punt en Eric Jan een halfje.
Deze mooie afsluiting van een enerverend toernooi leverde ons met 4 matchpunten en 70 bordpunten uiteindelijk de 63e (gedeeld 59e op matchpunten) plaats op, waarbij we onze plaatsing vooraf (64e) volledig waar maakten.
Eindstand
Persoonlijke resultaten
Enkele statistieken:
– Topscorer werd onze eerste bordspeler Siem met 3,5 uit 7
– Enige speler zonder nederlaag: Eric Jan
– Enige speler zonder winst: Eric Jan
Na een gezellig laatste avondmaal werd Siem in de loop van de avond door Eric Jan afgezet op station Jenbach omdat hij de volgende dag vanaf Wenen naar Santiago de Compostela in Spanje zou vliegen om daar een volgend schaaktoernooi te gaan spelen.
Ook Laurin was niet uitgeschaakt en werd, ook door Eric Jan, de volgende (maandag)ochtend in de buurt van het vliegveld van München afgezet om te vliegen naar Fagernes in Noorwegen voor een toernooi.
Marcel en Bob moesten beiden weer werken op dinsdag en hadden een voorspoedige treinreis terug naar Aken, nu maar met 2 keer overstappen.
Ook de terugreis van de auto met Eric Jan, Emily en Bart verliep een stuk soepeler dan de heenreis, in ieder geval tot aan de oprit van de Morrens in Geleen waar de auto van Bart geparkeerd stond. Wat bleek, tijdens de verhuizing naar het St. Georg-hotel na de eerste overnachting op de andere locatie had Bart een tas met autosleutel- en papieren laten liggen op de kamer en zodoende kon Eric Jan nog eens voor taxi spelen. Na een telefoontje naar het hotel werd de tas opgestuurd voor een kleine vergoeding en zal Bart voortaan na een overnachting elders alle kasten en laden 10 keer controleren.
Volgend jaar zal de ECCC plaatsvinden van 30 september 2023 t/m 8 oktober 2023 in Durrës in Albanië. De geïnteresseerden kunnen deze data alvast in hun agenda zetten.
M.b.t. een geslaagd toernooi kunnen we in ieder geval nog zeggen: “Gelukkig hebben we de foto’s nog!”, met dank aan de Franse arbiters. Hieronder vinden jullie de doorgemailde verzameling gemaakt tijdens de laatste ronde tegen het Ierse team! Luca ontbreekt omdat hij niet meespeelde vanwege zijn vroegere vertrek.
